Kolejne zdjęcia z Szuflady. Polichty, Tursko i Burzyn w czerwieni.

czwartek, 28 grudnia 2017

Kolejne zdjęcia z Szuflady. Polichty, Tursko i Burzyn w czerwieni.

Dziś pogrzebiemy w szufladach. Trochę się tego uzbierało za parę lat, więc będzie co wrzucać...

Na początek Polichty. W 1997 r. w miejscowości utworzono Ośrodek Edukacji Ekologicznej Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego. W chwili obecnej wokół ośrodka spacerować możemy aż trzema ścieżkami. Pierwsza z nich - przyrodnicza - zaprowadzić nas może w podróż po różnych rodzajach ekosystemów, czyli: łąka, las i staw. Po drodze możemy spotkać wiele gatunków roślin i zwierząt. Druga z nich, to ścieżka "Pod Kurhan". Dotyczy ona kolejnych form przyrodniczych. Pojawiają się tutaj również miejsca związane z kulturą i historią Pogórzy, czyli typowa zabudowa drewniana czy też miejsce pamięci walk z 1944 r. W miejscowości odnajdziemy również ścieżkę "Na Budzyń", która również ukazuje nam ciekawe formy przyrodnicze. Poza gatunkami roślin i zwierząt możemy także podziwiać formy przyrody nieożywionej, takiej jak skały piaskowcowe czy źródło wody siarczkowej, z której można skorzystać, zażywając kąpieli w tutejszej saunie. Ośrodek Edukacji Ekologicznej posiada również 24 miejsca noclegowe, pełne wyposażenie i ogrodzony teren z wiatą na rozpalenie ogniska/grilla.
http://www.zpkwm.pl/zespol-parkow/edukacja.html

Polichty to również ważne miejsce z punktu widzenia historii II wojny światowej. 12 września 1944 r. w miejscu tym doszło do potyczki Batalionu "Barbara" z oddziałami niemieckimi. Polski oddział wyszedł jednak z okrążenia i przedostał się w stronę lasów na Jamnej. Później w Polichtach doszło do pacyfikacji wsi. W czasie potyczki polegli: Wiktor Bończyk "Piechociński" i Tadeusz Czupiel "Zaskroniec".

Z Policht postanowiliśmy przejechać się pod stanowisko dokumentacyjne kamieniołom Tursko. Piaskowiec z tego miejsca eksploatowano jeszcze przed I wojną światową. Później zaprzestano jego wydobycia. Obecnie skały objęte są ochroną prawną. Spacerując zboczami kamieniołomu zauważyłem niezwykłą skałę. Postanowiłem nadać jej nazwę Ducha Pogórza. Widzicie ten kształt?