Dla zainteresowanych oprowadzaniem.

Osoby zainteresowane zwiedzaniem Pogórzy (i nie tylko) serdecznie zachęcam do kontaktu ze mną.
Nr. tel.: 512485435
E-mail: jakub.marek.nowak10@gmail.com

piątek, 19 lipca 2019

Mural hetmana Jana Amora Tarnowskiego. Projekt "365 nocy".

Nr 200

Dwusetne zdjęcie, więc i osobistość musi być wyjątkowa. Mural hetmana Jana Amora Tarnowskiego w Tarnowie.

Miejsce usytuowania muralu wybrano nieprzypadkowo. Obok mieści się liceum oraz rondo imienia bohatera. Powstał z inicjatywy rad osiedli Grabówka oraz Starówka. Odsłonięto go w czasie obchodów "Dnia Hetmańskiego" (530 rocznica urodzin dowódcy i 460 wydania jego dzieła - "Rada Sprawy Wojennej"). Autorem była Anna Kropiowska, wzorująca się na XIX-wiecznej grafice Wojciecha Garsona.

O osobistości hetmana można napisać kilka książek. Urodził się w 1488 r. w Tarnowie. Za młodu wychowywał się na dworach kard. Fryderyka Jagiellończyka i królów Jana Olbrachta, Aleksandra i Zygmunta Starego. Wykształcenie oparte było na wzorcach humanistycznych. Już od pocz. XVI w. brał udział w wielu potyczkach wojskowych, które kształtowały całe jego późniejsze życie. W latach 1518-1520 podjął podróż po świecie, a w tym bliski wschód i Ziemię Świętą. Następnie kontynuował swoją karierę wojskową, biorąc udział w kilkunastu różnych potyczkach. Największą jego zasługą była reorganizacja polskiej armii ze średniowiecznej na nowożytną. Jego znamienitą taktyką było opieranie wojsk o tabory, wzorowane na husyckich. Stworzył służby sztabu generalnego, artylerię konną, szpitale polowe, korpus szancknechtów (saperów), oddziały logistyczne. Wprowadził również kodeks dyscypliny wojskowej. Jego wielkim dziełem była "Rada sprawy wojennej" (1558 r.), będąca wykładnią współczesnej, polskiej sztuki wojennej. Był wielkim mecenasem sztuki. Rozbudował tarnowski zamek, który stał się jedną z najsilniej ufortyfikowanych i największych warowni w Polsce. Sprowadzał do niego najważniejsze ówczesne osobistości w kraju. Był także przeciwnikiem zwiększania przywilejów szlacheckich oraz stronnikiem królewskim. Ostatnie chwile swego życia spędził w Wiewiórce. Zmarł w 1561 r. Pochowano go w bazylice katedralnej w Tarnowie. Ciekawostką jest fakt, iż nagrobki rodziny Tarnowskich w tym zabytku są najwyższym tego typu, renesansowymi dziełami sztuki na świecie.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz