Pomnik pól bitewnych w Łowczowie - projekt "365 nocy".

Nr 49

Oto miejsce wyjątkowe w skali ogólnopolskiej. To tutaj legioniści stoczyli jedną z najbardziej znanych potyczek w czasie I wojny światowej - Łowczów.

Od 25 listopada do 8 grudnia 1914 r. 1 pułk Legionów brał udział w Bitwie pod Limanową i Marcinkowicami. Rosjanie zaprzestali ataków w stronę Krakowa i cofnęli się. Legioniści, po kilku mniejszych potyczkach, wkroczyli do Nowego Sącza. Rozpoczęli przygotowania do Bożego Narodzenia. 20 grudnia 1914 r. otrzymał jednak rozkaz natychmiastowego wymarszu na front. Mieli oni poruszać się w stronę Łowczówka, gdzie pękał front na styku 3. i 4. armii austro-węgierskiej. 22 grudnia Polacy doszli na miejsce i niemalże z marszu (na rozkaz dowodzącego wtedy płk. Sosnkowskiego) zaczęli atakować pozycje rosyjskie. Pułk wielokrotnie kontratakował i likwidował pozycje wroga. Utrzymał się na ok. 20 km frontu. Polscy żołnierze walczyli wtedy po stronach frontu. W Wigilię 1914 r. było słychać w Łowczówku kolędy zarówno w armii austro-węgierskiej, jak i rosyjskiej. 25 grudnia (z powodu słabej łączności ze sztabem, braku posiłków ze strony austriackiej i dużych stratach) Polacy zeszli z pozycji. Po bitwie oddziały zostały skierowane na odpoczynek do podkrakowskiej miejscowości Kęty. Skuteczność polskich legionistów ukazuje doskonale sytuacja z 1 oficerem i 8 żołnierzami, którzy wzięli do niewoli 100 jeńców rosyjskich.