Nr 328
Dziś o szlaku św. Jakuba. Dotyczy on oczywiście osoby jednego z Apostołów, nazywanego przez Chrystusa "synem gromu". Był synem Zebedeusza i Salome oraz bratem innego z uczniów Jezusa - Jana Ewangelisty. Przed poznaniem Chrystusa parał się rybactwem nad Jeziorem Galilejskim. Skąd wzięło się niezwykłe przezwisko św. Jakuba? Proponował on Jezusowi np. spalenie piorunem niegościnnego miasta Samarii czy chciał dowiedzieć się w jaki sposób zostanie zniszczona świątynia jerozolimska. Przezwisko pochodzi, więc od temperamentu świętego. Św. Jakub zginął ścięty mieczem na polecenie Heroda Agryppy. Wg. legendy ciało świętego miało dotrzeć do Hiszpanii samo, łodzią bez wioseł, a położone na kamieniu roztopiło się, tworząc sarkofag. Następnie zaciągnięty miał on zostać przez byki do zamku jednej z hiszpańskich królowych, która z tegoż powodu nawróciła się na chrześcijaństwo i pochowała ciało św Jakuba w warowni. Grób miał odkryć Karol Wielki, po tym jak ujrzał miejsce pochówku we śnie. Obecnie relikwie świętego znajdują się w Santiago de Compostela, gdzie miały dotrzeć w VII w., gdy Arabowie opanowali Palestynę.
Szlak św. Jakuba, to nie nowość, a trwająca setki lat tradycja. Pielgrzymi poruszają się nimi już od średniowiecza. Nie bez powodu symbolem jest również muszelka. Otóż z miejsca spoczynku relikwii, pątnicy ruszali dalej, aż nad Atlantyk, gdzie obmywali się przy użyciu muszli. Był to symbol odnowy życia.
Poza oczywiście kościołem pw. św. Jakuba w Tuchowie odnajdziemy jego przedstawienia. Atrybutami św. są laska, bukłak na wodę czy kapelusz podróżny.
Ciekawostką jest fakt, że słynna piosenka "Panie Janie" powstała właśnie dzięki pielgrzymom idącym szlakiem św. Jakuba, a z początku była prawdopodobnie nieco prześmiewcza, ponieważ pątnicy wstawali bardzo wcześnie rano aby ruszać w dalszą drogę, jeszcze przed pierwszymi kościelnymi dzwonami. Dowód na pochodzenie piosenki? Za granicą zamiast imienia "Jan" śpiewa się do Jakuba (np. w Niemczech).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz