O co właściwie chodzi z renesansowymi dworami obronnymi? Otóż powstawały przez krótki okres czasu, a konkretnie w renesansie. Najprościej można je określić jako połączenie rezydencji o cechach mieszkalno-obronnych. Budynki posiadały bardzo grube mury, attyki i wieżyczki. Niektóre z nich przyjmowały formę zwartej bryły. Takowy znajduje się do dziś w Szerzynach. Na Pogórzach możemy podziwiać kilka tego typu budowli, np. Wieruszyce, Jeżów czy Szymbark. Szerzyński powstał w poł. XVI w. za sprawą Joachima Ocieskiego - kasztelana sądeckiego. Możliwe, iż w miejscu tym pod koniec XVI w. przebywali arianie, którzy przybyli do Szerzyn z Lusławic pod Zakliczynem. W późniejszych latach, staraniem Stefana Uniatyckiego, dwór powiększono. Dobudowano m.in. drewniane piętro. W późniejszych latach okoliczny folwark należał do Kochanowskich, którzy utworzyli zewnętrzne schody na piętro. Od frontu znajduje się galeria wsparta na pięciu arkadach. Wewnątrz występują sklepienia kolebkowe i drewniane stropy o profilowanych belkach. Przejścia tworzą portale z XVI w. Do piwnicy wchodzi się przez kamienny. Podobny zrekonstruowano na zewnątrz, z herbem Jastrzębiec, należącym do rodziny Ocieskich. W czasie II wojny światowej w dworze znajdowała się radiostacja, dzięki której wykryto niemiecką kolumnę zdążającą na Gilową Górę, gdzie odbyła się jedna z największych okolicznych bitew z okupantem. Obecnie w dworze mieści się plebania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz